DEEPSTATE—IS CREATING
A NEW WORLD ORDER..
..ONE REGION AT A TIME..

---

The Deep State’s globalist plan for what insiders refer to as the “New World Order” — basically, a global government controlled by themselves — begins with submerging the sovereignty of nation-states into regional “orders”.

These are better understood as regional governments built using “free trade” deals as the foundation, with the European Union serving as the premier example. How do we know this is the plan? Because top Deep State globalists have said so publicly and repeatedly, and because that is the exact strategy being pursued openly.

All over the world, pseudo-“free trade” agreements and other sovereignty-shredding schemes are being used to transfer more and more power to transnational bureaucracies and courts.

And eventually, these regional orders will be interwoven into an overlapping patchwork of multilateral regimes on the road to creating a truly global authority, perhaps under the United Nations or some less-discredited future global body. At least, that is the glob­alist plan. But it is starting to show major cracks amid historic public backlash.

As far back as 1950, globalists had openly revealed their agenda for global government under the United Nations. In his book War or Peace, for example, global government-promoting Council on Foreign Relations co-founder John Foster Dulles spelled it out clearly.

“The United Nations represents not a final stage in the development of world order, but only a primitive stage”, Dulles wrote.

“Therefore its primary task is to create the conditions which will make possible a more highly developed organization”.

In the same book, Dulles went on to argue that the existing UN Charter was strong enough to serve as the foundation for a world government.

“I have never seen any proposal made for collective security with ‘teeth’ in it, or for ‘world government’ or for ‘world federation,’ which could not be carried out either by the United Nations or under the United Nations Charter”, he said.

Unfortunately for globalists, though, humanity was not yet ready to surrender its sovereignty to an all-powerful world government. Thus, regionalization.

In a 1962 report headlined “A World Effectively Controlled by the United Nations”, financed by the U.S. State Department, CFR member and longtime State Department official Lincoln Bloomfield argued that global government could be brought about via regionalism.

In the plan, he proposed that “ever larger units evolve through customs unions, confederation, regionalism, etc., until ultimately the larger units coalesce under a global umbrella”. Sound familiar?

Of course, that is precisely the strategy that has been used, primarily relying on “free-trade” schemes — in addition to going to war and threatening war, other key tactics highlighted in the Bloomfield report.

By 1974, almost a quarter of a century after CFR founder Dulles wrote his infamous book, the globalist organization’s mouthpiece, the magazine dubbed Foreign Affairs, was telegraphing its strategy of globalism via incrementalism to globalist insiders and useful idiots everywhere.

“In short, the ‘house of world order’ will have to be built from the bottom up rather than from the top down”, wrote former Deputy Assistant Secretary of State Richard N. Gardner in April of 1974. “An end run around national sovereignty, eroding it piece by piece, will accomplish much more than the old-fashioned frontal assault”.

In short, globalists recognized the reality that people were not willing to relinquish control over their own nations and their own destinies all at once. Instead, the plan would have to be pursued slowly, quietly, and deceptively.

And so, piece by piece, sovereignty was eroded using tools such as “free trade”, international agreements, regional military alliances such as the North Atlantic Treaty Organization (NATO), and more. Central to the plot was convincing nations and peoples to surrender sovereignty not to some global government-in-waiting right away, but to regional organizations.

Consider former National Security Advisor Zbigniew Brzezinski, a longtime ‘CFR’, member and one of the key figures behind globalist mastermind David Rockefeller’s Trilateral Commission.

In 1995, speaking at former Soviet dictator Mikhail Gorbachev’s “State of the World Forum”, attended by The New American magazine’s senior editor William F. Jasper, Brzezinski outlined the plan clearly, perhaps assuming he was speaking just to fellow globalists and friends.

“We cannot leap into world government in one quick step”, he said. “In brief, the precondition for eventual globalization — genuine globalization — is progressive regionalization, because thereby we move toward larger, more stable, more cooperative units”.

Also in 1995, the UN-created “Commission on Global Governance” — yes, it really was called the “Commission on Global Governance” — outlined precisely the same strategy in its “Our Global Neighborhood” report.

“The UN must gear itself for a time when regionalism becomes more ascendant worldwide and assist the process in advance of that time”, wrote the globalists on the UN commission, foreshadowing the strategy that was about to go into overdrive.

“Regional co-operation and integration should be seen as an important and integral part of a balanced system of global governance”.
REGIONAL GOVERNMENTS EVERYWHERE

This regionalization and “integration” as a steppingstone toward globalization of political and economic power is exactly what is happening worldwide.
HERE ARE SOME OF THE MORE PROMINENT EXAMPLES — it is in no way an exhaustive list:
• EUROPEAN UNION:
The EU is by far the most developed supranational regime in the world, with former Soviet dictator Mikhail Gorbachev approvingly describing it as “the new European Soviet” during a 2000 visit to Britain.

Originally, it started as a “Coal and Steel” agreement between six nations after World War II. With key support of Deep State
institutions such as
Bilderberg, the CFR, the Central Intelligence Agency (CIA), and more, it gradually usurped more and more power under the guise of “free trade”.

Over the decades, it morphed into the European Economic Community, the European Community, and finally, the European Union. By 2012, then-EU Commission President José Manuel Barroso, a former Maoist revolutionary, was boasting of the machinations that The New American had been warning of for decades, a plot that globalists had generally denied as the EU was forming.

“We will need to move toward a federation”, he said. “This is our political horizon”.

Today, the EU has a single currency, a law-enforcement agency, a proto-continental military, and much more. Brussels, where the monster is headquartered, has stolen more power than even the U.S. federal government has taken from U.S. states in some areas, purporting to have the authority to veto national budgets passed by member states’ elected parliaments.

Despite being opposed by citizens in referendums at virtually every turn, the EU is still working to become “deeper” by usurping more power, and “wider” by adding more and more members. It is also working to export its globalist model of total centralized power to other regions of the world.
• AFRICAN UNION:
The AU is another one of the more advanced regional unions smashing national sovereignty and imposing unelected, supranational rulers on diverse peoples. Already, the AU has a “Parliament”, a military, a “Court of Justice”, and more.

It is working on a continental currency, too. Because Africa is so vast and undeveloped, the globalist overlords are actually using the same plan they are pursuing at the global level to subsume nation-states, but on a continental scale.

Consider the emerging “Tripartite Free Trade Area”. Under the plan, various “free trade” areas on the African continent are to eventually be merged into a single, continent-wide “free trade” regime with open borders from Cape Town to Cairo, and a single African passport.

For a sneak preview of the future under this regional regime, consider that genocidal Marxist dictator Robert Mugabe was made chairman of the AU before being overthrown by his own military.

And of course, it is an undisputed fact that outsiders — primarily the U.S. government, the EU, and the dictatorship enslaving China — are funding and imposing the AU on Africans. Beijing built the AU headquarters. The EU, meanwhile, funds more than 80 percent of the AU’s program budget.
• UNION OF SOUTH AMERICAN STATES:
In South America, globalists and communists have foisted on the peoples an emerging superstate known as UNASUL or UNASUR, depending on the language.

Inspired by the EU, the forces behind this sovereignty-shredding scheme envision a United States of South America, complete with a South American military, currency, parliament, and more.

Until recent disagreements over the brutal socialist dictatorship enslaving Venezuela caused some member states to temporarily suspend their participation, the socialist- and communist-dominated supranational body was quickly usurping a vast array of powers from member states.

And as is the case in other parts of the world being subsumed under regional governments, UNASUL / UNASUR is merely one of a vast constellation of supranational institutions in Latin America working to “integrate” the formerly sovereign nation-states into a “regional order,” to be followed by the “world order.”

Others include MERCOSUR, the Bolivarian Alliance for the Peoples of Our America (ALBA), the Community of Latin American and Caribbean States (CELAC), and many others.
• EURASIAN UNION:
In “Eurasia,” Russian strongman Vladimir Putin is spearheading the creation of what is currently known as the Eurasian Economic Union, or EEU. It brings together Russia, Belarus, Kazakhstan, Armenia, and Kyrgyzstan, with other countries being inducted.

Eventually, they hope to expand the union to include other former Soviet states, particularly from the Commonwealth of Independent States (CIS).

“It took Europe 40 years to move from the European Coal and Steel Community to the full European Union,” Putin observed in an op-ed for Izvestia, adding that the Eurasian Union is “proceeding at a much faster pace because we could draw on the experience of the EU and other regional associations.”

The harmonized Eurasian regulatory regime is “in most cases consistent with European standards,” he added, noting that it was “based on World Trade Organization principles,” while promising that the union would “help ensure global sustainable development.”

Putin noted that eventually, the EU and the Eurasian Union could create a “harmonized community of economies stretching from Lisbon to Vladivostok, a free trade zone and even employing more sophisticated integration patterns” that would pursue “coordinated policies in industry, technology, the energy sector, education, science, and also to eventually scrap visas”.

Ultimately, “existing regional institutions, such as the EU, NAFTA, APEC, ASEAN inter alia”, would become “the integration bricks that can be used to build a more sustainable global economy”. Top EU leaders have echoed that rhetoric exactly. Note the reference to NAFTA, too.

Around the world, there is a dizzying array of other “integration” schemes working to amalgamate once-sovereign nation-states into regional unions. For instance, in the Middle East, the already functioning Gulf Cooperation Council is becoming a supranational regime over the nations of the Arabian Peninsula.

Meanwhile, globalists from the CFR and beyond are working to put the entire region under what they tout as a “Middle East Union”.

“Just as a warring [European] continent found peace through unity by creating what became the EU, Arabs, Turks, Kurds and other groups in the region could find relative peace in ever closer union,” claimed Mohamed “Ed” Husain, an “adjunct senior fellow for Middle Eastern studies” at the CFR, in a 2014 piece published in the Financial Times.

In South East Asia, the “Association of South East Asian Nations,” more commonly known as ASEAN, is doing the same.

In North America, globalist architect Henry “New World Order” Kissinger described NAFTA, which set up international tribunals and bureaucracies, as “the most creative step toward a new world order taken by any group of countries since the end of the Cold War”.
WORLDWIDE DECEPTION

There is no populated region on Earth not being subsumed under regional government right now. Obviously, the notion that people all around the world just woke up one day seeking to surrender sovereignty to a regional government is ludicrous. It was all by design, of course. But all along, those responsible were deceiving the public.

For instance, while shackling the United Kingdom to the emerging European superstate, then-British Prime Minister Edward Heath blatantly lied.

“There are some in this country who fear that in going into Europe we shall in some way sacrifice independence and sovereignty”, Heath said in a January 1973 prime ministerial TV broadcast. “These fears, I need hardly say, are completely unjustified”.

Of course, not only were those concerns completely justified, they underestimated the subversion of sovereignty that would be taking place.

By 2016, the British people had wised up, with more people voting to secede from the EU with Brexit than have ever voted for anything in U.K. history. Globalists are now doing everything possible to overturn the vote, again using deception.

Almost three decades after Heath’s lies, in a July 13, 2000 interview with the newspaper La Stampa, then-Italian Prime Minister Giuliano Amato outlined the strategy of deception.

“The Union is the vanguard of this changing world: it indicates a future of princes without sovereignty,” he said.

“The new entity is faceless and those who are in command can neither be pinned down nor elected…. That is the way Europe was made too: by creating communitarian organisms without giving the organisms presided over by national governments the impression that they were being subjected to a higher power….

“I don’t think it is a good idea to replace this slow and effective method — which keeps national States free from anxiety while they are being stripped of power — with great institutional leaps. Therefore I prefer to go slowly, to crumble pieces of sovereignty up little by little, avoiding brusque transitions from national to [EU] federal power”.

Must-read: The Complete History of the Freemasonry and the Creation of the New World Order
GLOBAL MERGER OF REGIONS

Globalists have been getting bolder in recent years, speaking openly of their machinations and intentions. For instance, former National Security Advisor and Secretary of State Henry Kissinger outlined the same plot to advance globalism as his co-conspirator
Brzezinski did two decades earlier at Gorbachev’s confab, just more openly.

“The contemporary quest for world order will require a coherent strategy to establish a concept of order within the various regions and to relate these regional orders to one another”, Kissinger explained in an excerpt from his book World Order that appeared on August 29, 2014, under the headline “Henry Kissinger on the Assembly of a New World Order” in the Wall Street Journal.

Calling for a “structure of international rules and norms” that is “fostered as
a matter of common conviction”, he praised, in particular, developments on the other side of the Atlantic.

“Europe has set out to transcend the state”, Kissinger said. Despite the use of opaque and sterile language, it is clear that Kissinger was calling for the world’s nations and peoples to be divided up into “regional orders” as a prelude to the “New World Order” finale.

And as the EU works to transcend the nation-state at home, it is working simultaneously to do the same worldwide, including in North America. In a revealing document released in June 2016, the EU actually vowed to “support cooperative regional orders worldwide”, including in the Americas, while touting global governance composed of regional governments based on a “strong UN”.

“We will invest in regional orders, and in cooperation among and within regions,” the superstate declared in its “Global Strategy” document, echoing almost precisely the schemes outlined by Kissinger in his book World Order. “And we will promote reformed global governance…. The EU will strive for a strong UN as the bedrock of the multilateral rules-based order”.

Ironically, the EU document acknowledges that people are upset with the globalist agenda. Indeed, the EU “Global Strategy” document was released just five days after Brexit sent shock waves through the globalist movement worldwide.

But the official document goes on to suggest that surreptitiously undermining self-government around the world to build regional governments is all for the good of humanity, and so it must be pursued anyway.

“In a world caught between global pressures and local pushback, regional dynamics come to the fore”, the document argued.

“Voluntary forms of regional governance offer states and peoples the opportunity to better manage security concerns, reap the economic gains of globalization, express more fully cultures and identities, and project influence in world affairs”.

Eventually, as Kissinger and others explained, after these regional governments are in full control, the plan is to begin merging them with each other in overlapping regional governments, again using “trade” as the pretext.

The Transatlantic Trade and Investment Partnership, for example, was aimed at bringing the EU and North America together under transatlantic bureaucracies, a longtime globalist goal that has been worked on for generations. This transatlantic union would then create regulations and supranational kangaroo courts over more than half of global GDP.

On the other side of the United States, the Trans-Pacific Partnership did virtually the same thing. Taken together, the supranational regulatory regime that would emerge from the “trade” regimes would govern virtually the entire global economy, with even nations that were not technically under its thumb being forced to submit just to continue participating in trade.

If the American people do not actively oppose these plans en masse, the result will be the end of self-government, liberty, prosperity, and Western Christian civilization.

This article originally appeared in the November 19, 2018 print edition of The New American. The New American publishes a print magazine twice a month, covering issues such as politics, money, foreign policy, environment, culture, and technology.

---

Przetłumaczone na polski poniżej:

Translated into Polish below:

---

DEEPSTATE — TWORZY
NOWE ZAMÓWIENIE ŚWIATA…. JEDEN REGION NA CZAS..

Globalistyczny plan Głębokiego Państwa dotyczący tego, co wtajemniczeni nazywają „Nowym Porządkiem Światowym” – w zasadzie globalnym rządem kontrolowanym przez nich samych – zaczyna się od zanurzenia suwerenności państw narodowych w regionalne „porządki”.

Są one lepiej rozumiane jako rządy regionalne zbudowane na podstawie umów o „wolnym handlu”, przy czym Unia Europejska jest najlepszym przykładem. Skąd wiemy, że to jest plan? Ponieważ najlepsi globaliści z głębokiego stanu mówili to publicznie i wielokrotnie, i ponieważ jest to dokładnie taka strategia, którą stosuje się otwarcie.

Na całym świecie pseudo-„wolny handel” i inne programy niszczenia suwerenności są wykorzystywane do przekazywania coraz większej władzy ponadnarodowej biurokracji i sądom.

Ostatecznie te regionalne porządki zostaną wplecione w nakładającą się mozaikę wielostronnych reżimów na drodze do stworzenia prawdziwie globalnego autorytetu, być może w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiegoś mniej zdyskredytowanego przyszłego globalnego organu. Przynajmniej taki jest plan globalistyczny. Ale zaczyna pojawiać się poważne pęknięcia wśród historycznego publicznego sprzeciwu.

Już w 1950 r. Globaliści otwarcie ujawnili swój program globalnego rządu w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Na przykład w swojej książce Wojna lub pokój, współzałożyciel globalnej organizacji promującej rząd Rady Stosunków Zagranicznych, John Foster Dulles, jasno to wyraził.

„Organizacja Narodów Zjednoczonych nie stanowi ostatniego etapu rozwoju porządku światowego, lecz jedynie prymitywny etap”, napisał Dulles.

„Dlatego jego podstawowym zadaniem jest stworzenie warunków, które umożliwią bardziej rozwiniętą organizację”.

W tej samej książce Dulles dalej argumentował, że istniejąca Karta Narodów Zjednoczonych była wystarczająco silna, aby służyć jako podstawa dla rządu światowego.

„Nigdy nie spotkałem się z żadną propozycją zbiorowego bezpieczeństwa z„ zębami ”,„ rządem światowym ”lub„ federacją światową ”, która nie mogłaby zostać zrealizowana ani przez ONZ, ani na mocy Karty Narodów Zjednoczonych”, powiedział.

Niestety dla globalistów ludzkość nie była jeszcze gotowa oddać swojej suwerenności wszechmocnemu rządowi światowemu. Tak więc regionalizacja.

W raporcie z 1962 r. Zatytułowanym „Świat skutecznie kontrolowany przez ONZ”, finansowanym przez Departament Stanu USA, członka CFR i długoletniego urzędnika Departamentu Stanu, Lincolna Bloomfielda, argumentowano, że globalny rząd można osiągnąć poprzez regionalizm.

W planie zaproponował, aby „coraz większe jednostki ewoluowały przez związki celne, konfederację, regionalizm itd., Aż ostatecznie większe jednostki zlewały się pod globalnym parasolem”. Brzmi znajomo?

Oczywiście jest to właśnie strategia, która została zastosowana, polegająca przede wszystkim na programach „wolnego handlu” – oprócz wojny i groźby wojny, inne kluczowe taktyki podkreślone w raporcie Bloomfielda.

W 1974 roku, prawie ćwierć wieku po tym, jak założyciel CFR Dulles napisał swoją niesławną książkę, rzecznik organizacji globalistycznej, czasopismo zwane sprawami zagranicznymi, telegrafował swoją strategię globalizmu poprzez inkrementalizm do globalistów i przydatnych idiotów na całym świecie.

„Krótko mówiąc,„ dom porządku światowego ”będzie musiał być budowany oddolnie, a nie odgórnie”, napisał były zastępca sekretarza stanu Richard N. Gardner w kwietniu 1974 roku. suwerenność, niszcząc ją kawałek po kawałku, osiągnie znacznie więcej niż staromodny atak frontalny ”.

Krótko mówiąc, globaliści zdali sobie sprawę z faktu, że ludzie nie byli skłonni zrzec się kontroli nad własnymi narodami i przeznaczeniem naraz. Zamiast tego plan musiał być realizowany powoli, cicho i zwodniczo.

I tak, kawałek po kawałku, suwerenność została zniszczona przy użyciu narzędzi takich jak „wolny handel”, umowy międzynarodowe, regionalne sojusze wojskowe, takie jak Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) i inne. Centralnym punktem spisku było przekonanie narodów i narodów do poddania się suwerenności nie od niektórych globalnych rządów oczekujących od razu, ale od organizacji regionalnych.

Zastanówmy się nad byłym doradcą ds. Bezpieczeństwa narodowego Zbigniewem Brzezińskim, wieloletnim „CFR”, członkiem i jedną z kluczowych postaci stojącej za globalnym szefem Trójstronnej Komisji Davida Rockefellera.

W 1995 r., Przemawiając na forum byłego sowieckiego dyktatora Michaiła Gorbaczowa „State of the World Forum”, w którym wziął udział starszy redaktor magazynu New American William F. Jasper, Brzeziński wyraźnie nakreślił plan, być może zakładając, że rozmawia tylko z innymi globalistami i przyjaciółmi.

„Nie możemy wskoczyć do rządu światowego jednym szybkim krokiem”, powiedział. „W skrócie, warunkiem ostatecznej globalizacji – prawdziwej globalizacji – jest postępująca regionalizacja, ponieważ w ten sposób dążymy do większych, bardziej stabilnych i bardziej kooperatywnych jednostek”.

Również w 1995 r. Utworzona przez ONZ „Komisja ds. Globalnego zarządzania” – tak, naprawdę nazywała się „Komisją ds. Globalnego zarządzania” – nakreśliła dokładnie tę samą strategię w swoim raporcie „Nasze globalne sąsiedztwo”.

„ONZ musi przygotować się na czas, gdy regionalizm stanie się bardziej powszechny na całym świecie i wspomóc ten proces z wyprzedzeniem w tym czasie”, napisali globaliści w komisji ONZ, zapowiadając strategię, która miała wkrótce nadejść.

„Współpraca regionalna i integracja powinny być postrzegane jako ważna i integralna część zrównoważonego systemu globalnego zarządzania”.
RZĄDY REGIONALNE WSZĘDZIE

Ta regionalizacja i „integracja” jako krok w kierunku globalizacji władzy politycznej i gospodarczej jest dokładnie tym, co dzieje się na całym świecie.
TUTAJ JEST NIEKTÓRE Z WIĘCEJ PRZYKŁADOWYCH PRZYKŁADÓW – nie jest to w żaden sposób wyczerpująca lista:
• UNIA EUROPEJSKA:
UE jest zdecydowanie najbardziej rozwiniętym reżimem ponadnarodowym na świecie, a były sowiecki dyktator Michaił Gorbaczow aprobująco określa ją jako „nową europejską sowiecką” podczas wizyty w Wielkiej Brytanii w 2000 roku.

Pierwotnie zaczęło się jako umowa „Węgla i stali” między sześcioma narodami po II wojnie światowej. Przy kluczowym wsparciu Deep State
instytucje takie jak
Bilderberg, CFR, Centralna Agencja Wywiadowcza (CIA) i więcej, stopniowo uzurpowała sobie coraz więcej władzy pod pozorem „wolnego handlu”.

Przez dziesięciolecia przekształciła się w Europejską Wspólnotę Gospodarczą, Wspólnotę Europejską, a wreszcie w Unię Europejską. Do 2012 r. Ówczesny przewodniczący Komisji Europejskiej José Manuel Barroso, były maoistyczny rewolucjonista, chwalił się machinacjami, o których ostrzegał Nowy Amerykanin od dziesięcioleci, spisek, którego globaliści zaprzeczali podczas tworzenia UE.

„Będziemy musieli przejść do federacji” – powiedział. „To jest nasz horyzont polityczny”.

Dziś UE ma jedną walutę, organ ścigania, wojsko proto-kontynentalne i wiele innych. Bruksela, w której znajduje się główna siedziba potwora, ukradła więcej władzy, niż nawet rząd federalny USA zabrał ze Stanów Zjednoczonych w niektórych obszarach, rzekomo mając uprawnienia do zawetowania budżetów krajowych uchwalonych przez wybrane parlamenty państw członkowskich.

Pomimo sprzeciwu obywateli w referendach praktycznie na każdym kroku, UE nadal pracuje nad tym, by „pogłębić”, przejmując większą władzę, i „poszerzyć”, dodając coraz więcej członków. Pracuje także nad eksportem swojego globalistycznego modelu całkowitej scentralizowanej władzy do innych regionów świata.

• UNIA AFRYKAŃSKA:
UA jest kolejnym z bardziej zaawansowanych związków regionalnych, które niszczą suwerenność narodową i nakładają na wybranych ludzi niewybranych, ponadnarodowych władców. Już teraz UA ma „parlament”, wojsko, „Trybunał Sprawiedliwości” i wiele innych.

Działa również na walucie kontynentalnej. Ponieważ Afryka jest tak rozległa i nierozwinięta, globalni władcy stosują ten sam plan, który realizują na poziomie globalnym, aby objąć państwa narodowe, ale na skalę kontynentalną.

Rozważ powstającą „Trójstronną strefę wolnego handlu”. W ramach tego planu różne obszary „wolnego handlu” na kontynencie afrykańskim zostaną ostatecznie połączone w jeden reżim „wolnego handlu” na całym kontynencie z otwartymi granicami od Kapsztadu do Kairu i jednym afrykańskim paszportem.

Jeśli chcesz zajrzeć w przyszłość w ramach tego regionalnego reżimu, zastanów się, że ludobójczy marksistowski dyktator Robert Mugabe został przewodniczącym UA, zanim został obalony przez własne wojsko.

I oczywiście jest bezspornym faktem, że osoby z zewnątrz – przede wszystkim rząd USA, UE i dyktatura zniewalająca Chiny – finansują Afrykę i nakładają na nią UA. Pekin zbudował siedzibę UA. Tymczasem UE finansuje ponad 80 procent budżetu programu UA.
• UNIA PAŃSTW AMERYKAŃSKICH:
W Ameryce Południowej globaliści i komuniści narzucali narodom wschodzące superpaństwo znane jako UNASUL lub UNASUR, w zależności od języka.

Zainspirowane przez UE siły stojące za tym programem niszczenia suwerenności przewidują Stany Zjednoczone Ameryki Południowej wraz z południowoamerykańskim wojskiem, walutą, parlamentem i nie tylko.

Aż do niedawnych sporów dotyczących brutalnej socjalistycznej dyktatury zniewolącej Wenezuelę niektóre państwa członkowskie tymczasowo zawiesiły swój udział, ponadnarodowe ciało zdominowane przez socjalistów i komunistów szybko przejmowało szeroką gamę uprawnień państw członkowskich.

I podobnie jak w innych częściach świata podlegających władzom regionalnym, UNASUL / UNASUR jest tylko jedną z ogromnej konstelacji ponadnarodowych instytucji w Ameryce Łacińskiej, które „integrują” niegdyś suwerenne państwa narodowe w „porządku regionalnym, ”, A po nim„ porządek świata ”.

Inne obejmują MERCOSUR, Boliwariański Sojusz na rzecz Ludów Naszej Ameryki (ALBA), Wspólnotę Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC) i wiele innych.
• UNIA EURASIAN:
W „Eurazji” rosyjski siłacz Władimir Putin przewodzi utworzeniu tak zwanej Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej, czyli EEU. Skupia Rosję, Białoruś, Kazachstan, Armenię i Kirgistan, wraz z wprowadzeniem innych krajów.

W końcu mają nadzieję na rozszerzenie unii o inne byłe państwa radzieckie, zwłaszcza ze Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP).

„Przejście z Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali do pełnej Unii Europejskiej zajęło Europie 40 lat” – zauważył Putin w artykule dla Izvestii, dodając, że Unia Eurazjatycka „postępuje w znacznie szybszym tempie, ponieważ możemy czerpać doświadczenie UE i innych regionalnych stowarzyszeń. ”

Zharmonizowany eurazjatycki system regulacyjny jest „w większości przypadków zgodny ze standardami europejskimi”, dodał, zauważając, że „był oparty na zasadach Światowej Organizacji Handlu”, obiecując jednocześnie, że unia „pomoże zapewnić globalny zrównoważony rozwój”.

Putin zauważył, że w końcu UE i Unia Eurazjatycka mogłyby stworzyć „zharmonizowaną wspólnotę gospodarek od Lizbony po Władywostok, strefę wolnego handlu, a nawet stosując bardziej wyrafinowane wzorce integracji”, która prowadziłaby „skoordynowaną politykę w przemyśle, technologii, energii sektor, edukacja, nauka, a także ostatecznie zniesienie wiz ”.

Ostatecznie „istniejące instytucje regionalne, takie jak między innymi UE, NAFTA, APEC, ASEAN”, stałyby się „cegłami integracyjnymi, które można wykorzystać do budowy bardziej zrównoważonej globalnej gospodarki”. Czołowi przywódcy UE dokładnie powtórzyli tę retorykę. Zwróć też uwagę na odniesienie do NAFTA.

Na całym świecie istnieje oszałamiający wachlarz innych schematów „integracji”, które mają na celu połączenie niegdyś suwerennych państw narodowych w związki regionalne. Na przykład na Bliskim Wschodzie już funkcjonująca Rada Współpracy Zatoki Perskiej staje się ponadnarodowym reżimem nad narodami Półwyspu Arabskiego.

Tymczasem globaliści z CFR i nie tylko starają się objąć cały region tym, co nazywają „Unią Bliskiego Wschodu”.

„Tak jak walczący [europejski] kontynent znalazł pokój poprzez jedność poprzez stworzenie tego, co stało się UE, Arabowie, Turcy, Kurdowie i inne grupy w regionie mogą znaleźć względny pokój w coraz ściślejszym związku”, stwierdził Mohamed „Ed” Husain, „ adiunkt ds. studiów na Bliskim Wschodzie ”w CFR, w artykule z 2014 r. opublikowanym w Financial Times.

W Azji Południowo-Wschodniej „Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej”, bardziej znane jako ASEAN, robi to samo.

W Ameryce Północnej globalistyczny architekt Henry „New World Order” Kissinger opisał NAFTA, która ustanowiła międzynarodowe trybunały i biurokracje, jako „najbardziej twórczy krok w kierunku nowego porządku światowego podjętego przez dowolną grupę krajów od zakończenia zimnej wojny”.

DEKLAMA NA CAŁYM ŚWIECIE

Nie ma obecnie zaludnionego regionu na Ziemi, który nie byłby objęty przez samorządy regionalne. Oczywiście pomysł, że ludzie na całym świecie obudzili się pewnego dnia, próbując oddać suwerenność władzom regionalnym, jest absurdalny. Oczywiście wszystko było zaplanowane. Ale przez cały czas osoby odpowiedzialne oszukiwały społeczeństwo.

Na przykład, podczas przykucania Wielkiej Brytanii do powstającego superpaństwa europejskiego, ówczesny premier Wielkiej Brytanii Edward Heath rażąco skłamał.

„W tym kraju są tacy, którzy obawiają się, że przyjeżdżając do Europy, w jakiś sposób poświęcimy niezależność i suwerenność”, powiedział Heath w premierowej audycji telewizyjnej w styczniu 1973 r. „Te obawy, nie muszę chyba mówić, są całkowicie nieuzasadnione”.

Oczywiście obawy te były nie tylko całkowicie uzasadnione, ale nie doceniono podważenia suwerenności, która miała mieć miejsce.

Do 2016 r. Brytyjczycy zmądrowali, a więcej osób głosowało za Brexitem, by odłączyć się od UE, niż kiedykolwiek głosowało na coś w historii Wielkiej Brytanii. Globaliści robią teraz wszystko, co możliwe, aby obalić głosowanie, ponownie stosując oszustwo.

Prawie trzy dekady po kłamstwach Heatha, w wywiadzie dla gazety La Stampa z 13 lipca 2000 r., Ówczesny premier Włoch Giuliano Amato nakreślił strategię oszustwa.

„Unia jest awangardą tego zmieniającego się świata: wskazuje na przyszłość książąt bez suwerenności” – powiedział.

„Nowa istota jest pozbawiona twarzy, a rządzących nie można przypisać ani wybrać … Tak też zrobiono w Europie: poprzez tworzenie organizmów wspólnotowych bez stwarzania wrażenia, że są to organizmy kierowane przez rządy krajowe poddany wyższej sile….

„Nie sądzę, że dobrym pomysłem jest zastąpienie tej powolnej i skutecznej metody – która chroni państwa narodowe przed niepokojem podczas pozbawiania władzy – dużymi skokami instytucjonalnymi. Dlatego wolę iść powoli, stopniowo niszcząc suwerenność, unikając szorstkich przejść od władzy krajowej do federalnej [UE] ”.

Koniecznie przeczytaj: pełną historię masonerii i stworzenia nowego porządku świata
GLOBALNA POŁĄCZENIE REGIONÓW

Globaliści w ostatnich latach stają się odważniejsi, mówiąc otwarcie o swoich machinacjach i zamiarach. Na przykład były doradca ds. Bezpieczeństwa narodowego i sekretarz stanu Henry Kissinger nakreślili ten sam spisek mający na celu rozwój globalizmu, jak jego współspiskowiec
Brzeziński zrobił to dwie dekady wcześniej na konfabcie Gorbaczowa, tylko bardziej otwarcie.

„Współczesne dążenie do ładu światowego będzie wymagało spójnej strategii ustanowienia koncepcji porządku w różnych regionach i powiązania tych regionalnych porządków ze sobą”, wyjaśnił Kissinger we fragmencie swojej książki World Order, która ukazała się 29 sierpnia 2014 r. , pod nagłówkiem „Henry Kissinger o Zgromadzeniu Nowego Porządku Świata” w Wall Street Journal.

Wzywając do „struktury międzynarodowych zasad i norm”, która jest „wspierana jako
kwestia powszechnego przekonania ”, chwalił w szczególności rozwój wydarzeń po drugiej stronie Atlantyku.

„Europa postanowiła przekroczyć państwo”, powiedział Kissinger. Pomimo użycia nieprzejrzystego i sterylnego języka, jasne jest, że Kissinger apelował o podzielenie narodów i narodów świata na „porządki regionalne” jako preludium do finału „Nowego Porządku Świata”.

A ponieważ UE dąży do wykroczenia poza państwo narodowe w kraju, jednocześnie pracuje nad tym samym na całym świecie, w tym w Ameryce Północnej. W ujawniającym dokumencie wydanym w czerwcu 2016 r. UE faktycznie ślubowała „wspierać regionalne zamówienia spółdzielcze na całym świecie”, w tym w obu Amerykach, jednocześnie propagując globalne zarządzanie składające się z rządów regionalnych opartych na „silnej ONZ”.

„Będziemy inwestować w zamówienia regionalne i we współpracę między regionami” – oświadczył superpaństwo w dokumencie „Strategia globalna”, odzwierciedlając niemal dokładnie schematy nakreślone przez Kissingera w jego książce „Porządek świata”. „Będziemy promować zreformowane globalne zarządzanie… UE będzie dążyć do silnej ONZ jako podstawy wielostronnego porządku opartego na zasadach”.

Jak na ironię, dokument UE potwierdza, że ludzie są zaniepokojeni globalistyczną agendą. Rzeczywiście, dokument „Globalna strategia” UE został wydany zaledwie pięć dni po tym, jak Brexit wywołał fale wstrząsów w ruchu globalistycznym na całym świecie.

Ale oficjalny dokument dalej sugeruje, że potajemne podważanie samorządu na całym świecie w celu budowania samorządów regionalnych służy dobru ludzkości, dlatego i tak należy go kontynuować.

„W świecie uwikłanym w globalną presję i lokalne odepchnięcie na pierwszy plan wysuwa się regionalna dynamika”, argumentował dokument.

„Dobrowolne formy zarządzania regionalnego dają państwom i ludziom możliwość lepszego zarządzania problemami bezpieczeństwa, czerpania korzyści ekonomicznych z globalizacji, pełniejszego wyrażania kultur i tożsamości oraz wpływu projektów na sprawy światowe”.

W końcu, jak wyjaśnili Kissinger i inni, po tym, jak rządy regionalne mają pełną kontrolę, planuje się połączyć je ze sobą w nakładające się rządy regionalne, ponownie wykorzystując „handel” jako pretekst.

Na przykład transatlantyckie partnerstwo handlowo-inwestycyjne miało na celu zbliżenie UE i Ameryki Północnej do biurokracji transatlantyckiej, od dawna realizowanego przez pokolenia globalistycznego celu. Ta transatlantycka unia stworzyłaby wówczas regulacje i ponadnarodowe sądy kangurowe na ponad połowę światowego PKB.

Po drugiej stronie Stanów Zjednoczonych partnerstwo trans-pacyficzne zrobiło praktycznie to samo. Reasumując, ponadnarodowy reżim regulacyjny, który wyłoniłby się z reżimów „handlowych”, rządziłby praktycznie całą globalną gospodarką, a nawet narody, które technicznie nie były pod jego kontrolą, były zmuszone poddać się tylko po to, by nadal uczestniczyć w handlu.

Jeśli naród amerykański nie przeciwstawi się masowo tym planom, rezultatem będzie koniec samorządu, wolności, dobrobytu i cywilizacji zachodnio-chrześcijańskiej.

Artykuł pierwotnie ukazał się w wydaniu drukowanym The New American z 19 listopada 2018 r. The New American publikuje magazyn drukowany dwa razy w miesiącu, obejmujący takie kwestie, jak polityka, pieniądze, polityka zagraniczna, środowisko, kultura i technologia.

---

Traducido al español a continuación:

Translated into Spanish below:

---

PROFUNDIDAD: ESTÁ CREANDO
UN NUEVO ORDEN MUNDIAL…. UNA REGIÓN A LA VEZ..

El plan globalista del Estado Profundo para lo que los de adentro conocen como el “Nuevo Orden Mundial” – básicamente, un gobierno global controlado por ellos mismos – comienza sumergiendo la soberanía de los estados nacionales en “órdenes” regionales.

Estos se entienden mejor como gobiernos regionales construidos utilizando acuerdos de “libre comercio” como base, con la Unión Europea como el principal ejemplo. ¿Cómo sabemos que este es el plan? Porque los principales globalistas de Deep State lo han dicho pública y repetidamente, y porque esa es la estrategia exacta que se sigue abiertamente.

En todo el mundo, los acuerdos de pseudo “libre comercio” y otros esquemas de destrucción de soberanía se están utilizando para transferir más y más poder a las burocracias y tribunales transnacionales.

Y eventualmente, estas órdenes regionales se entrelazarán en un mosaico superpuesto de regímenes multilaterales en el camino hacia la creación de una autoridad verdaderamente global, tal vez bajo las Naciones Unidas o algún organismo mundial futuro menos desacreditado. Al menos, ese es el plan globalista. Pero está comenzando a mostrar grietas importantes en medio de una reacción pública histórica.

Ya en 1950, los globalistas habían revelado abiertamente su agenda para un gobierno global bajo las Naciones Unidas. En su libro Guerra o paz, por ejemplo, el cofundador del Consejo de Relaciones Exteriores, promotor del gobierno mundial, John Foster Dulles, lo explicó claramente.

“Las Naciones Unidas no representan una etapa final en el desarrollo del orden mundial, sino solo una etapa primitiva”, escribió Dulles.

“Por lo tanto, su tarea principal es crear las condiciones que harán posible una organización más desarrollada”.

En el mismo libro, Dulles continuó argumentando que la Carta de la ONU existente era lo suficientemente fuerte como para servir de base para un gobierno mundial.

“Nunca he visto ninguna propuesta hecha para la seguridad colectiva con ‘dientes’, o para el ‘gobierno mundial’ o para la ‘federación mundial’, que no podría ser llevada a cabo por las Naciones Unidas o bajo la Carta de las Naciones Unidas”, él dijo.

Sin embargo, desafortunadamente para los globalistas, la humanidad aún no estaba lista para entregar su soberanía a un gobierno mundial todopoderoso. Por lo tanto, regionalización.

En un informe de 1962 titulado “Un mundo efectivamente controlado por las Naciones Unidas”, financiado por el Departamento de Estado de EE. UU., Miembro del CFR y funcionario del Departamento de Estado de mucho tiempo Lincoln Bloomfield, argumentó que el gobierno global podría lograrse a través del regionalismo.

En el plan, propuso que “las unidades cada vez más grandes evolucionan a través de las uniones aduaneras, la confederación, el regionalismo, etc., hasta que finalmente las unidades más grandes se unan bajo un paraguas global”. ¿Suena familiar?

Por supuesto, esa es precisamente la estrategia que se ha utilizado, basándose principalmente en esquemas de “libre comercio”, además de ir a la guerra y amenazarla, otras tácticas clave destacadas en el informe de Bloomfield.

En 1974, casi un cuarto de siglo después de que el fundador de CFR, Dulles, escribiera su infame libro, el portavoz de la organización globalista, la revista denominada Foreign Affairs, estaba telegrafiando su estrategia de globalismo a través de incrementalismo a los expertos globalistas e idiotas útiles en todas partes.

“En resumen, la ‘casa del orden mundial’ tendrá que construirse de abajo hacia arriba y no de arriba hacia abajo”, escribió el ex subsecretario de Estado adjunto Richard N. Gardner en abril de 1974. “Un fin en todo el país La soberanía, erosionándola pieza por pieza, logrará mucho más que el asalto frontal anticuado ”.

En resumen, los globalistas reconocieron la realidad de que las personas no estaban dispuestas a renunciar al control sobre sus propias naciones y sus propios destinos de una vez. En cambio, el plan tendría que llevarse a cabo de manera lenta, silenciosa y engañosa.

Y así, pieza por pieza, la soberanía se erosionó utilizando herramientas como el “libre comercio”, los acuerdos internacionales, las alianzas militares regionales como la Organización del Tratado del Atlántico Norte (OTAN) y más. Un elemento central de la trama era convencer a las naciones y los pueblos a que entregaran la soberanía no a algún gobierno global inmediato, sino a las organizaciones regionales.

Considere al ex asesor de seguridad nacional Zbigniew Brzezinski, miembro de ‘CFR’ desde hace mucho tiempo, y una de las figuras clave detrás de la Comisión Trilateral del cerebro globalista David Rockefeller.

En 1995, al hablar en el “Foro del Estado del Mundo” del ex dictador soviético Mikhail Gorbachev, al que asistió el editor principal de la revista The New American William F. Jasper, Brzezinski describió el plan claramente, tal vez suponiendo que estaba hablando solo con sus amigos globalistas y amigos.

“No podemos saltar al gobierno mundial en un solo paso rápido”, dijo. “En resumen, la condición previa para una globalización eventual – una globalización genuina – es una regionalización progresiva, porque así nos movemos hacia unidades más grandes, más estables y más cooperativas”.

También en 1995, la “Comisión de Gobernanza Global” creada por la ONU, sí, realmente se la llamó “Comisión de Gobernanza Global”, describió precisamente la misma estrategia en su informe “Nuestra Vecindad Global”.

“La ONU debe prepararse para un momento en que el regionalismo se vuelve más ascendente en todo el mundo y ayudar al proceso antes de ese momento”, escribieron los globalistas en la comisión de la ONU, presagiando la estrategia que estaba a punto de agotarse.

“La cooperación y la integración regional deben considerarse como una parte importante e integral de un sistema equilibrado de gobernanza global”.

GOBIERNOS REGIONALES EN TODAS PARTES

Esta regionalización e “integración” como un peldaño hacia la globalización del poder político y económico es exactamente lo que está sucediendo en todo el mundo.
AQUÍ HAY ALGUNOS DE LOS EJEMPLOS MÁS PROMINENTES: de ninguna manera es una lista exhaustiva:
• UNIÓN EUROPEA:
La UE es, con mucho, el régimen supranacional más desarrollado del mundo, con el ex dictador soviético Mikhail Gorbachev describiéndolo con aprobación como “el nuevo soviético europeo” durante una visita de 2000 a Gran Bretaña.

Originalmente, comenzó como un acuerdo de “Carbón y Acero” entre seis naciones después de la Segunda Guerra Mundial. Con el apoyo clave de Deep State
instituciones como
Bilderberg, el CFR, la Agencia Central de Inteligencia (CIA) y más, gradualmente usurparon más y más poder bajo la apariencia de “libre comercio”.

A lo largo de las décadas, se transformó en la Comunidad Económica Europea, la Comunidad Europea y, finalmente, la Unión Europea. Para 2012, el entonces presidente de la Comisión de la UE, José Manuel Barroso, un ex revolucionario maoísta, se jactaba de las maquinaciones que The New American había estado advirtiendo durante décadas, un complot que los globalistas generalmente habían negado a medida que la UE se estaba formando.

“Tendremos que avanzar hacia una federación”, dijo. “Este es nuestro horizonte político”.

Hoy, la UE tiene una moneda única, una agencia de aplicación de la ley, un ejército protocontinental y mucho más. Bruselas, donde el monstruo tiene su sede, ha robado más poder del que incluso el gobierno federal de EE. UU. Ha tomado de los estados de EE. UU. En algunas áreas, pretendiendo tener la autoridad para vetar los presupuestos nacionales aprobados por los parlamentos elegidos de los estados miembros.

A pesar de que los ciudadanos se oponen a los referéndums en casi todos los sentidos, la UE todavía está trabajando para ser “más profunda” al usurpar más poder y “más amplia” al agregar más y más miembros. También está trabajando para exportar su modelo globalista de poder centralizado total a otras regiones del mundo.
• UNIÓN AFRICANA:
La UA es otro de los sindicatos regionales más avanzados que destruyen la soberanía nacional e imponen gobernantes supranacionales no elegidos a pueblos diversos. La UA ya tiene un “Parlamento”, un ejército, un “Tribunal de Justicia” y más.

También está trabajando en una moneda continental. Debido a que África es tan vasta y poco desarrollada, los señores globalistas en realidad están utilizando el mismo plan que están siguiendo a nivel global para subsumir a los estados-nación, pero a escala continental.

Considere la emergente “Área tripartita de libre comercio”. Según el plan, varias áreas de “libre comercio” en el continente africano finalmente se fusionarán en un único régimen de “libre comercio” en todo el continente con fronteras abiertas desde Ciudad del Cabo a El Cairo, y un solo pasaporte africano.

Para una vista previa del futuro bajo este régimen regional, considere que el dictador marxista genocida Robert Mugabe fue nombrado presidente de la UA antes de ser derrocado por su propio ejército.

Y, por supuesto, es un hecho indiscutible que los extraños, principalmente el gobierno de EE. UU., La UE y la dictadura que esclavizan a China, están financiando e imponiendo la UA a los africanos. Beijing construyó la sede de la UA. Mientras tanto, la UE financia más del 80 por ciento del presupuesto del programa de la UA.
• UNIÓN DE ESTADOS SUDAMERICANOS:
En América del Sur, los globalistas y comunistas han impuesto a los pueblos un superestado emergente conocido como UNASUL o UNASUR, según el idioma.

Inspiradas por la UE, las fuerzas detrás de este esquema de destrucción de soberanía vislumbran a los Estados Unidos de América del Sur, con un ejército, moneda, parlamento y más sudamericanos.

Hasta que los recientes desacuerdos sobre la brutal dictadura socialista que esclavizaban a Venezuela causaron que algunos estados miembros suspendieran temporalmente su participación, el cuerpo supranacional dominado por los socialistas y los comunistas estaba usurpando rápidamente una amplia gama de poderes de los estados miembros.

Y como es el caso en otras partes del mundo que están incluidas en los gobiernos regionales, UNASUL / UNASUR es simplemente una de una vasta constelación de instituciones supranacionales en América Latina que trabaja para “integrar” a los estados-nación soberanos en un “orden regional”. “Para ser seguido por el” orden mundial “.

Otros incluyen el MERCOSUR, la Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América (ALBA), la Comunidad de Estados de América Latina y el Caribe (CELAC) y muchos otros.

• UNIÓN EURASIANA:
En “Eurasia”, el hombre fuerte ruso Vladimir Putin encabeza la creación de lo que actualmente se conoce como la Unión Económica Euroasiática, o EEU. Reúne a Rusia, Bielorrusia, Kazajstán, Armenia y Kirguistán, y otros países están siendo inducidos.

Eventualmente, esperan expandir la unión para incluir otros antiguos estados soviéticos, particularmente de la Comunidad de Estados Independientes (CEI).

“Le tomó 40 años a Europa pasar de la Comunidad Europea del Carbón y del Acero a la Unión Europea”, observó Putin en un artículo de opinión para Izvestia, y agregó que la Unión Euroasiática está “avanzando a un ritmo mucho más rápido porque podríamos aprovechar la experiencia de la UE y otras asociaciones regionales “.

El régimen regulatorio euroasiático armonizado es “en la mayoría de los casos consistente con los estándares europeos”, agregó, y señaló que estaba “basado en los principios de la Organización Mundial del Comercio”, al tiempo que prometió que la unión “ayudaría a garantizar el desarrollo sostenible global”.

Putin señaló que eventualmente, la UE y la Unión Euroasiática podrían crear una “comunidad armonizada de economías que se extienda desde Lisboa a Vladivostok, una zona de libre comercio e incluso empleando patrones de integración más sofisticados” que seguirían “políticas coordinadas en la industria, la tecnología, la energía sector, educación, ciencia y también para eventualmente desechar visas ”.

En última instancia, “las instituciones regionales existentes, como la UE, el TLCAN, el APEC, la ASEAN, entre otras cosas”, se convertirían en “los ladrillos de integración que se pueden utilizar para construir una economía global más sostenible”. Los principales líderes de la UE se han hecho eco de esa retórica exactamente. Tenga en cuenta la referencia al TLCAN, también.

En todo el mundo, hay una variedad vertiginosa de otros esquemas de “integración” que trabajan para fusionar estados nacionales que alguna vez fueron soberanos en sindicatos regionales. Por ejemplo, en el Medio Oriente, el Consejo de Cooperación del Golfo, que ya funciona, se está convirtiendo en un régimen supranacional sobre las naciones de la Península Arábiga.

Mientras tanto, los globalistas del CFR y más allá están trabajando para poner a toda la región bajo lo que ellos llaman una “Unión del Medio Oriente”.

“Así como un continente en guerra [europeo] encontró la paz a través de la unidad al crear lo que se convirtió en la UE, los árabes, turcos, kurdos y otros grupos en la región podrían encontrar una paz relativa en una unión cada vez más estrecha”, afirmó Mohamed “Ed” Husain, un ” investigador adjunto para estudios de Medio Oriente ”en el CFR, en un artículo de 2014 publicado en el Financial Times.

En el sudeste asiático, la “Asociación de Naciones del Sudeste Asiático”, más comúnmente conocida como ASEAN, está haciendo lo mismo.

En América del Norte, el arquitecto globalista Henry “Nuevo Orden Mundial” Kissinger describió el TLCAN, que estableció tribunales y burocracias internacionales, como “el paso más creativo hacia un nuevo orden mundial dado por cualquier grupo de países desde el final de la Guerra Fría”.

ENGAÑO MUNDIAL

No hay una región poblada en la Tierra que no esté incluida en el gobierno regional en este momento. Obviamente, la noción de que la gente de todo el mundo acaba de despertarse un día buscando entregar la soberanía a un gobierno regional es ridícula. Todo fue por diseño, por supuesto. Pero todo el tiempo, los responsables estaban engañando al público.

Por ejemplo, mientras encadenaba al Reino Unido al emergente superestado europeo, el entonces primer ministro británico Edward Heath mintió descaradamente.

“Hay algunos en este país que temen que al entrar en Europa sacrifiquemos de alguna manera la independencia y la soberanía”, dijo Heath en una transmisión televisiva del primer ministro de enero de 1973. “No es necesario decir que estos temores son completamente injustificados”.

Por supuesto, esas preocupaciones no solo estaban completamente justificadas, sino que subestimaban la subversión de la soberanía que tendría lugar.

Para 2016, el pueblo británico se había dado cuenta, con más personas votando para separarse de la UE con Brexit que nunca votaron por algo en la historia del Reino Unido. Los globalistas ahora están haciendo todo lo posible para revocar el voto, nuevamente utilizando el engaño.

Casi tres décadas después de las mentiras de Heath, en una entrevista del 13 de julio de 2000 con el periódico La Stampa, el entonces primer ministro italiano Giuliano Amato describió la estrategia del engaño.

“La Unión es la vanguardia de este mundo cambiante: indica un futuro de príncipes sin soberanía”, dijo.

“La nueva entidad no tiene rostro y los que están al mando no pueden ser inmovilizados ni elegidos … Así es como se hizo Europa: creando organismos comunitarios sin dar a los organismos presididos por los gobiernos nacionales la impresión de que eran ser sometido a un poder superior….

“No creo que sea una buena idea reemplazar este método lento y efectivo, que mantiene a los Estados nacionales libres de ansiedad mientras se les despoja del poder, con grandes saltos institucionales”. Por lo tanto, prefiero ir despacio, desmoronar pedazos de soberanía poco a poco, evitando transiciones bruscas del poder nacional al poder federal [de la UE] ”.

Debe leer: la historia completa de la masonería y la creación del nuevo orden mundial
FUSIÓN GLOBAL DE REGIONES

Los globalistas se han vuelto más audaces en los últimos años, hablando abiertamente de sus maquinaciones e intenciones. Por ejemplo, el ex asesor de seguridad nacional y secretario de Estado Henry Kissinger describió el mismo plan para avanzar en el globalismo que su conspirador.
Brzezinski lo hizo dos décadas antes en la reunión de Gorbachov, solo que de manera más abierta.

“La búsqueda contemporánea del orden mundial requerirá una estrategia coherente para establecer un concepto de orden dentro de las diversas regiones y relacionar estos órdenes regionales entre sí”, explicó Kissinger en un extracto de su libro World Order que apareció el 29 de agosto de 2014 , bajo el título “Henry Kissinger sobre la Asamblea de un Nuevo Orden Mundial” en el Wall Street Journal.

Pidiendo una “estructura de reglas y normas internacionales” que se “fomente como
una cuestión de convicción común ”, elogió, en particular, los desarrollos en el otro lado del Atlántico.

“Europa se ha propuesto trascender el estado”, dijo Kissinger. A pesar del uso de lenguaje opaco y estéril, está claro que Kissinger estaba pidiendo que las naciones y pueblos del mundo se dividieran en “órdenes regionales” como preludio del final del “Nuevo Orden Mundial”.

Y a medida que la UE trabaja para trascender el estado-nación en casa, está trabajando simultáneamente para hacer lo mismo en todo el mundo, incluso en América del Norte. En un documento revelador publicado en junio de 2016, la UE se comprometió a “apoyar las órdenes regionales de cooperación en todo el mundo”, incluso en las Américas, mientras promociona la gobernanza global compuesta por gobiernos regionales basados en una “ONU fuerte”.

“Invertiremos en pedidos regionales, y en cooperación entre y dentro de las regiones”, declaró el superestado en su documento de “Estrategia global”, haciéndose eco casi con precisión de los esquemas esbozados por Kissinger en su libro World Order. “Y promoveremos una gobernanza mundial reformada … La UE luchará por una ONU fuerte como base del orden multilateral basado en normas”.

Irónicamente, el documento de la UE reconoce que las personas están molestas con la agenda globalista. De hecho, el documento de la “Estrategia global” de la UE se publicó solo cinco días después de que Brexit envió ondas de choque a través del movimiento globalista en todo el mundo.

Pero el documento oficial continúa sugiriendo que socavar subrepticiamente el autogobierno en todo el mundo para construir gobiernos regionales es todo por el bien de la humanidad, por lo que debe perseguirse de todos modos.

“En un mundo atrapado entre las presiones globales y el retroceso local, la dinámica regional se destaca”, argumenta el documento.

“Las formas voluntarias de gobernanza regional ofrecen a los estados y pueblos la oportunidad de gestionar mejor las preocupaciones de seguridad, cosechar los beneficios económicos de la globalización, expresar más plenamente culturas e identidades y proyectar influencia en los asuntos mundiales”.

Finalmente, como Kissinger y otros explicaron, después de que estos gobiernos regionales tengan el control total, el plan es comenzar a fusionarlos entre sí en gobiernos regionales superpuestos, utilizando nuevamente el “comercio” como pretexto.

La Asociación Transatlántica de Comercio e Inversión, por ejemplo, tenía como objetivo unir a la UE y América del Norte bajo burocracias transatlánticas, un objetivo globalista desde hace mucho tiempo que se ha trabajado durante generaciones. Esta unión transatlántica crearía entonces regulaciones y tribunales supranacionales de canguro sobre más de la mitad del PIB mundial.

Al otro lado de los Estados Unidos, la Asociación Transpacífica hizo prácticamente lo mismo. En conjunto, el régimen regulatorio supranacional que surgiría de los regímenes de “comercio” gobernaría prácticamente toda la economía mundial, incluso las naciones que técnicamente no estaban bajo su control se verían obligadas a someterse solo para continuar participando en el comercio.

Si el pueblo estadounidense no se opone activamente a estos planes en masa, el resultado será el fin del autogobierno, la libertad, la prosperidad y la civilización cristiana occidental.

Este artículo apareció originalmente en la edición impresa del 19 de noviembre de 2018 de El Nuevo Americano. El Nuevo Americano publica una revista impresa dos veces al mes, que cubre temas como política, dinero, política exterior, medio ambiente, cultura y tecnología.

---

Tags: /Tagi: /Etiquetas:
#EXPOSING #EKSPOZYCJA!
#EXPOSICIÓN #occultism #okultyzm #ocultismo #paganism #pogaństwo #paganismo #pagan #pogański #pagano #Luciferianism
#satanism #satanismo #SecretSociety #SociedadSecreta #SekretneStowarzyszenie #SecretSocieties #TajneStowarzyszenia
#SociedadesSecretas #SecretHistory #TajnaHistoria #NWO #AntiNWO #NewWorldDisorder #OrdoAbChao
#HegelianDialectics #DialektykaHeglowska #DialécticaHegeliana #DeepState #EstadoProfundo #GłębokiStan
#ShadowGovernment #RządCienia #GobiernoSombrío
#Control #Kontrola #Controlar #TotalControl #PełnaKontrola #ControlTotal
#Socialism #Socjalizm
#Socialismo #Communism #Komunizm #Comunismo #TheElite #Elita #LaElité #TheCabal #Cabal #ElCabal #evil #zło #mal
#Trans-Humanism #Transhumanizm #Transhumanismo #HenryKissinger #NWO #Article #Artykuł #Artículo
#EXPOSED #NARAŻONY #EXPUESTO